Séreignasparnaðurinn

Jóhanna Sigurðardóttir kynnti fyrir rúmum mánuði að einn möguleiki sem væri verið að skoða væri heimild til nýtingar séreignasparnaðar. Ég var svo ánægður með þetta að ég fór á Austurvöll með spjald sem stóð á; "Áfram Jóhanna, Áfram Jóhanna!". Fannst hún vera að hugsa í lausnum. Hún benti réttilega á að möguleikar einstaklinga til að nýta þessa fjármuni sína gætu riðið baggamun fyrir fjölda heimila í landinu.

Síðan eru liðnir margir dagar og vikur. Hringdi fyrir tveimur vikum í félagsmálaráðuneyti og spurði um málið. Svarið var að þetta væri í nefnd Ingibjargar Sólrúnar og Þorgerðar Katrínar. Enginn vissi innan hvaða tímaramma niðurstaða ætti að liggja fyrir. Hringdi aftur nú í morgun til að kanna málið í sama ráðuneyti. Þeir vísuðu þá til fjármálaráðuneytis. Þar fékk ég þau svör að pólitísk ákvörðun lægi ekki fyrir en málið væri í nefnd Steinunnar Valdísar og Ólafar Nordal.

Þetta er bara lítið dæmi um hvernig tómarúm og aðgerðaleysi virðist ráðandi hjá stjórnvöldum. Skortur á að upplýsa og hjálpa fólki til að gera raunhæfar áætlanir. Að fóta sig í þessum ólgusjó. Það er ekki nóg fyrir einstaklinga og heimili að heyra að "málin séu í nefnd". Nú þarf aðgerðir. 

Heimili að verða gjaldþrota

Athugasemdir

[Hólmdís Hjartardóttir, 19.1.2009 kl. 10:51]

Lífeyrissjóðirnir hafa verið að malda í móinn. Hélt ekki að þetta væri á þeirra könnu. Svo er því borið við að þetta sé fast í hlutabréfum.  Þetta á ekki að taka svona langan tíma  gæti bjargað mörgum frá gjalþroti.

[Marinó G. Njálsson, 19.1.2009 kl. 13:14]

Gunnlaugur, þetta er bara eitt af mörgum dæmum um að stjórnvöld eru ófær um að taka ákvarðanir.  Það á ekki að þurfa margra vikna yfirlegu að taka ákvörðun í svona máli.  Tvær vikur hámark.