Fullveldisdagur

Byrjaði fullveldisdag í Hagkaupum með því að kaupa bók. Þar var á undan mér við kassann, ja hvað má segja, þeldökkur maður með barn örlítið ljósara á hörund. Á næsta kassa voru ítalskar mæðgur að versla og austurlensk stúlka í þjálfun átti í vandræðum með að losa þjófavörnina. Kortið hjá manninumm virkaði ekki og var hann óhress með það. Hringdi eitthvað og talaði hátt. Langur strákur um tvítugt var á kassanum og talaði við hann eins og hann kynni alla helstu takta máls og líkamstjáningar úr Bronx. Sá dökki ákvað að lokum að borga með peningum og sagði hressilega; "Have a nice day, man!" . Ég borgaði bókina og sagði við íslenska konu á sextugsaldri sem var að raða fötum á króka að við værum orðin aldeilis alþjóðleg. Hún gerðist íhugul og sagði; "Já, ég held við verðum nú að hægja eitthvað á þessari þróun".

Þá fór ég að hugsa um hversu magt og mikið hefyr breyst. Ég er af síðustu kynslóð sveitamanna sem elst upp við að vasast með kindur í torfkofum. Reka þær í bæjarlækinn til brynningar. Brjóta klakann ofan af honum þegar þess þurfti. Finnst núna merkilegt að hugsa til þess að hafa kynnast því hvernig Íslendingar bjuggu í þúsund ár. Það breyttist síðan allt á 30 árum. Bylting í búskaparháttum í sveitum og flestir fluttu í þéttbýli. Nú trúi ég að á næstu tíu árum eigi eftir að verða grundvallarbreytingar á eðli íslensks samfélags. Stór hluti allra þeirra útlendinga sem hingað hafa komið til starfa eiga eftir að setjast hér að. Hverjir aðrir eiga að kaupa allt það umfram  húsnæði sem að er í smíðum á höfuðborgarsvæðinu og á Suðurlandi?

Dagur fullveldis var fjölbreytilegur og skemmtilegur. Skellti mér á Kaffi Sólon þar sem unhverfisráðherra ræddi sinn málaflokk. Skaut ábendingu um mikilvægi þess að landeigendur gengdu meira hlutverki innan Vatnajökulsþjóðgarðs, ef ekki væri ætlunin að kaupa land. Fór síðan og hlustaði á Berglindi leiðtoga okkar í Varmársamtökunum syngja eins og engil í Hallgrímskirkju við opnun á málverkasýningu Arngunnar Ýr. Himneskar myndir og söngur. Síðan lá leiðin á Korpúlfsstaði þar sem 29 listamenn standa að sýningunni Meter. Frábært að sjá þá miklu grósku sem að er þar. Stemmingin líktist því sem var á Álafossi þegar mest gróska var þar í listalífi fyrir um áratug. Tolli, Magnús Kjartans, Haukur Dór, Inga Elín, Þóra, Helga, Ólöf, Ásdís, Óli Már og fleiri. Það voru mistök að bærinn skyldi ekki kaupa húsin af Framkvæmdasjóði á sínum tíma þegar þau voru til sölu fyrir lágt verð. Þannig hefði verið hægt að tryggja grunn frjórrar listastarfsemi í Kvosinni og grósku í bæjarfélaginu til framtíðar.

Brunuðum síðan á heimaslóð að hlusta á Orra minn og fleiri í Skólahljómsveit Mosfellsbæjar spila þegar kveikt var á jólatrjám við Kjarna. Á eftir var söngur og veitingar skipulagt af Kammerkór Mosfellsbæjar. Frábær viðbót við dagskrána, gengið í kringum jólatréð, jólasveinar, söngur, kakó, rjómi, mandarínur. Flott. Enduðum síðan þennan fallega og fjölbreytilega dag á því að fara upp í Hvirfil í Mosfellsdal á opnun Þóru Sigurþórsdóttur leirlistakonu í nýju glæsilegu húsnæði.