Gunnlaugur B Ólafsson

Það er ekki óalgengt að einstaklingar í glæpagengjum séu búnir að samsama sig það sterkt ríkjandi innanbúðarkúltúr að þeir hafi eingöngu trúnað gagnvart genginu en ekki samfélaginu. Ábyrgð Sjálfstæðisflokksins er að innleiða flokksræði og foringjadýrkun sem veikti lýðræðið, eftirlitsstofnanir og dómstóla.

Glæpur Ingibjargar Sólrúnar er að gangast undir þennan ofríkiskúltúr Sjálfstæðisflokksins. Hún sem boðaði "samræðustjórnmál" og þátttöku fólks í mótun samfélagsins virðist hafa talið nægjanlegt að hún væri í takt við forsætisráðherra í lykilmálum. Útilokaði meira að segja Björgvin G Sigurðsson viðskiptaráðherra og samflokksmann frá umræðu og ákvörðunum.

Áhugavert viðtal er við Svan Kristjánsson í þættinum um þróun lýðræðis í morgun. Þar heldur hann því fram að flokkarnir séu óagaðar stofnanir til að móta pólitíska stefnu. Þar hafi prófkjörin leitt til innanflokksmeinsemda þannig að verstu óvinir þínir verða samflokksmenn. Flokkarnir verða ekki maskínur hugmyndavinnu heldur safn einstaklinga sem detta inn á eigin forsendum og undirliggjandi tortryggni í hópnum.

Áhugavert er að hann telur úrkynjun íslensks lýðræðis hafi byrjað með stofnun lýðveldis 1944, sem hafi verið gerð af óheilindum. Mikil gerjun og háleitar hugmyndir hafi ríkt um lýðræði á millistríðsárum og allt til Jóns Sigurðssonar. Síðan blandast lýðræðisþróunin eftir stríð við hin pólitísku tengsl við Bandaríkin, sem leiðir til pólitískrar spillingar innan Framsóknarflokks og Sjálfstæðisflokks.

	„Röng niðurstaða“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Nei umræðan er á glæfrastíg sem enginn veit hvar endar.

Já umræðan er orðin marklaus miðað við yfirlýsingar ráðamanna um að drög að betri samningi séu á borðinu.

Mætum á kjörstað og skilum auðu. Þannig fögnum við lýðræðinu og berum virðingu fyrir kosningaréttinum. Þó að í þetta sinn höfum við fengið óaðgengilega valkosti.

	Ólafur Ragnar ætlar að kjósa
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Í Reykjavík eru miklar líkur á að hægt verði eftir komandi sveitarstjórnarkosningar að mynda hreinan meirihluta Vinstri grænna og Samfylkingar. Síðasta könnun benti til að Sjálfstæðisflokkur og Samfylking væru álíka stórir flokkar og fengju sex menn hvor, en Vinstri grænir fengju þrjá menn. Hefðin fyrir samstarfi félagshyggjufólks í háskólanum undir merkjum Röskvu og samstarf þess undir merkjum Reykjavíkurlista hefur stuðlað að því að vinstri gerjun hefur fest sig í sessi í borginni. Telja má mjög ólíklegt að Sjálfstæðisflokkur nái hreinum meirihluta þetta vorið. Það sem áður gat talist næstum því regla er nú að verða fjarlægur draumur í Valhöll.

Garðabær, Seltjarnarnes og Kópavogur eru bæjarfélög þar sem að Sjálfstæðisflokkur hefur lengi haldið um stjórnartaumana. Þetta eru að verulegu leyti svefnbæir þar sem að íhald hefur sótt fylgið út á framkvæmdir í bæjarfélaginu. Vísað er til Kópavogs í því samhengi. Að á tímum meirihluta vinstri manna þar í bæ hafi ríkt stöðnun. Engin uppbygging og holóttar götur. Síðan reið í hlað tími malbiks og steinsteypu. Nú er Kópavogur dæmi um bæ sem leggur litla áherslu á græn svæði og tengslin við náttúruna, ef frá er talin Fossvogsdalurinn. Þannig að sennilega gildir um þann bæ líkt og Mosfellsbæ að betur hefði farið á því að ganga fram í uppbyggingunni af meiri yfirvegun, frekar en að gróði á byggðan fermeter væri eina leiðarljós og drifkraftur.

Mosfellsbær er að mörgu leyti með allt annan bæjaranda heldur en áðurnefnd sveitarfélög. Þar býr fólk sem að vill vera í góðum tengslum við náttúruna, heilsueflingu og útivist. Þar má Sjálfstæðisflokkurinn ekki festast í sessi sem hryggjarstykkið í bæjarmálapólitík. Vissulega tókst þeim prýðilega að innleiða steinsteypukultúrinn. Haraldur Sverrisson fyrrum formaður skipulagsnefndar og núverandi bæjarstjóri taldi flokkinn hafa uppgötvað mikið undarverk, að láta landeigendur og verktaka sjá um uppbyggingu stórra svæða eins og Helgafells og Leirvogstungu. Það væri stórkostlegt að láta þá sjá um uppbyggingu skóla og annars sem vanalega var á ábyrgð sveitarfélagsins.

Hlutverk sveitarfélagsins breyttist frá því að úthluta lóðum í það að úthluta hverfum til uppbyggingar. Tónninn var gefinn með sölu á Blikastaðalandinu. En í stað þess að tempra framboð íbúðarhúsnæðis í takt við þörf var innleitt allsherjar græðgivæðing og verktakalýðræði. Drifið var í skipulagningu Helgafellshverfis og byrjað á uppbyggingu þar. Ekki nóg með það heldur var uppbygging í Leirvogstungu sem samkvæmt aðalskipulagi átti hugsanlega að koma inn upp úr 2020 líka sett af stað. Hver er eftirtekjan. Kjánaleg skella er í byggðinni milli Grafarvogs og Reykjavíkur í landi Blikastaða. Helgafellslandið er að mestu óbyggt af því að Leirvogstungu var hleypt samtímis af stað. Leirvogstungan er í pattstöðu, víða með hálfbyggð hús og grunna.

Eru samfélags- og lýðræðissinnuð öfl í Mosfellsbæ að standa fyrir einhverju uppgjöri á þessu og öðru sem misfarist hefur undir forystu Sjálfstæðisflokksins síðustu tvö kjörtímabil? Nei. Er hægt að sjá trúverðugan valkost sem að hefur greint sig frá stefnu Sjálfstæðisflokksins. Nei. Framsóknarflokkurinn hefur klárlega verið beittasta stjórnarandstaðan, en í ljósi sögunnar þá þarf mikið að gerast til að félagshyggjufólk sameinist um þann valkost. Samfylkingin hefur tvo bæjarfulltrúa og fólk í nefndum. Erfitt er að benda á öfluga málefnavinnu þar sem fulltrúar flokksins hafa sett fram aðra sýn heldur en meirihlutinn. Þeir taka þátt í nefndarstarfi um að velja verðlaunatillögu að kirkju, en vita ekki hvort þeir vilja byggja kirkju á umræddum stað. Þeir taka þátt í fjárhagsáætlun með meirihlutanum, þannig að þar koma ekki heldur fram séráherslur. Þegar spurt er um áherslur í nefndum þá er sagt að það sé "enginn málefnalegur ágreiningur".

Vinstri grænir í Mosfellsbæ eru sérkapítuli. Þeir náðu einum fulltrúa í síðustu kosningum. Hann gekk ljúflega í sæng með íhaldinu og kokgleypti einu helsta kosningamáli sínu um að það yrði "stórslys í umhverfismálum" ef að breiðstræti væri lagt um Álafosskvos að hinu nýja Helgafellshverfi. Enginn möguleiki var að innleiða vitræna umræðu eða faglega úttekt. Þó það sé almenn viska úr skipulagsfræðum að betra sé að tengja stofnæðar í jaðri byggðar heldur en að leggja þær um miðbæ eða nálægt útivistarsvæðum. Bæjarfulltrúinn hefur síðan ekki greint sig frá Sjálfstæðisflokknum í neinu máli nema ef vera skyldi að fara í ófrægingarherferð gegn íbúa- og umhverfissamtökum í bæjarfélaginu. Nú berast þær fréttir að erfiðlega gangi að manna lista VG í Mosfellsbæ. Þar vill samfélagssinnað og umhverfisvænt fólk ekki lúta forsæti hins öfluga liðsmanns Sjálfstæðisflokksins.

Nú þarf eitthvað að gera til að vinda ofan af þessum vanda. Brýnt er að félagshyggjufólk í hvaða flokki sem þeir eru komi saman og hefji málefnavinnu. Breiðan vettvang sem setur sér það skýra markmið að tryggja að Sjálfstæðisflokkurinn verði ekki þriðja kjörtímabilið við stjórnartaumana. Trúlega er of seint að vinna að framboði sameinaðs lista félagshyggjufólks, M-lista. Þörfin er til staðar.

Valgerður Bjarnadóttir skrifar í gær um beitingu þöggunar í íslenskri stjórnmálaumræðu. Þar sem skoðanir eru flokkaðar í góðar skoðanir og slæmar skoðanir. Í frmhaldi eru viðkomandi flokkaðir hvort þeir eru á vetur setjandi. Þar rekur hún meðal annars sérkennilega framgöngu Sigmundar Davíðs í afstöðu til Ann Sibert fulltrúa í peningastefnunefnd Seðlabanka Íslands og Þórólfs Matthíassonar prófessor í hagfræði. En formaður Framsóknarflokksins vill helst reka þau úr starfi vegna þess að þau hafa "rangar skoðanir"

Í athugasemdum skrifar Hreinn Loftsson frásögn þar sem að hann greinir frá samskiptum sínum við Hannes Hólmstein Gissurarson og leyfði sér að fara gegn leiðtoga sínum Davíð Oddssyni með því að mótmæla meðferð íslenskra stjórnvalda á Falun Gong hópnum hér um árið. Að sjálfsögðu sá Hannes eftir þessu eftir að hafa fengið trakteringar frá Davíð og sór þess eið að hann myndi fylgja honum í einu og öllu jafnvel þó það snérist um að berja niður friðsöm mótmæli fólks sem vill aukin lýðréttindi og losna undan oki kommúnismans. Fylgispekt við foringja var æðri lífsafstöðu.

Þetta tónar vel við fyrri færslu mína hér fyrir neðan um að þöggunin sé helsta ógnin við heilbrigt lýðræði hér á landi. Hroki Sjálfstæðisflokksins og sannfæring hefur gefið af sér þöggunartilhneigingu. Ótti vinstrisinna við fólk og flokka með rangar skoðanir hefur stuðlað að því að vinstri menn voru lengst af sundurleit hjörð í eyðimörkinni í leit að vatni. Heilbrigt lýðræði var það vatn sem að Samfylkingin var stofnuð til að veita þjóðinni. Flokkshollusta er slæm þegar hún fer að blinda mönnum sýn á persónuleg gildi og sannfæringu.

Grein Valgerðar Bjarnadóttur er mjög þarft innlegg í þessa umræðu. Hún er líka verðug áminning um að Samfylkingin má aldrei gleyma því að fjölbreytileiki í skoðunum á að vera helsti styrkur flokksins.

Það er ánægjulegt að Saab verksmiðjurnar munu halda lífi. Ég hef verið þeirrar gæfu aðnjótandi að eiga tvisvar Saab bíla og tvisvar Volvo. Átti Saab 96 þar sem hægt var að skipta um gíra án þess að kúpla, átti líka Volvo Amason sem var svo sannarlega fasteign á hjólum.

Þessir tveir bílar eru þeir einu sem ég hef séð eftir að selja af hátt í tuttugu bílum sem ég hef átt um dagana. Sannir gæðingar með góða sál.

	Spyker kaupir Saab
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt