Siðblinda

Það er ástæða til að óska fjölskyldu Halldórs Laxness til hamingju með niðurstöðu Hæstaréttar. Framganga Hannesar í þessu máli hefur öll verið honum til minnkunar. Að fara fram af slíku kappi við ævisagnaritun í óþökk ættingja og bæta síðan um betur og gera frásagnir skáldsins að sínum er mikið tillitsleysi.

Í þokkabót virðist hann ekki kunna að skammast sín og iðrast einskis, samkvæmt viðbrögðum lögmannsins. Málið er sagt snúast um lagatæknileg atriði, en ekki um hvað var gert rangt. Engin sjálfsgagnrýni. Hannes á möguleika á að toppa siðblindu þingmanns úr sama flokki sem fékk á sig fangelsisdóm, en virtist aldrei sjá að hann hefði gert neitt rangt.

Sumir eru of stoltir til að viðurkenna veikleika eða mistök, en einmitt sú tilhneiging opinberar að þeim er ekki treystandi.

Höfundarréttur tekinn alvarlega

Blóm vikunnar Jöklasóley

Blóm vikunnar er Jöklasóley sem vex einkum í grýttum jarðvegi. Hún er algeng á austanverðu landinu, Skagafirði og nágrenni og Vestfjörðum.  Hún vex yfirleitt hátt í fjöllum og finnst ekki undir sex hundruð metra hæð. Í gönguferðum Stafafelli í Lóni þá er gaman að sjá hana á leiðinni upp á Sauðhamarstind (1319 m). Blómin eru hvít snemmsumars en verða síðan rauðbleik síðsumars. Jafnframt er meira af rauðleitum blómum neðar og síðan fjölgar hvítum blómum nær toppnum, þar sem sumarið kemur seinna. Þessar plöntur voru þann 19. ágúst 2004. Sú rauðleitari á Víðibrekkuskeri, en sú ljósari í hlíðum Sauðhamarstinds.

Hvenær glatast meydómur?

Fjallkonan fríð er holdgerving á sjálfstæði Íslands. Þjóðerniskennd. Tilfinninga sem við kunnum öll að meta, en er sagt af andstæðingum aukinnar þátttöku Íslands í bandalagi Evrópuþjóða að geti glatast. Ásakanir um svik við föðurlandið. Upphafið tal um sjálfstæði okkar, menningu og sérstöðu.

Nú stendur yfir mat á viðbrögðum íslenskra stjórnvalda við niðurstöðu Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna um óeðlilega mismunun sem innleidd hafi verið með lögum um kvótakerfi og fiskveiðistjórnun. Töpuðum við sjálfstæðinu með inngöngu í Sameinuðu þjóðirnar 1946?

Frá 1949 höfum við tekið þátt í samstarfi þjóða um varnarmál undir merkjum Atlantshafsbandalagsins. Óeirðir á Austurvelli og andstaða við hersetu gekk alla tíð út á að þjóðin væri að tapa sjálfstæði. En aðalógnunin við sjálfstæðið var hliðarspor Davíðs og Halldórs að taka þátt í einleik George Bush með innrás í Írak.

Mikil andstaða var við samning um Evrópskt efnahagssvæði árið 1994 á þeim forsendum að með honum væri framselt vald og að þar með glötuðum við sjálfstæði okkar. Raunin er sú að engin andstaða hefur verið við löggjöf frá ESB, samningurinn opnað á mikil tækifæri og samstarfið við aðrar Evrópuþjóðir gengið sélega vel.

Í bestu útfærslu er virk þátttaka í Sameinuðu þjóðunum, Atlantshafsbandalaginu og Evrópusambandinu að tryggja heilbrigðan farveg samskipta milli þjóða og efla réttarstöðu einstaklinga. Við munum ekkert glata sjálfstæði frekar en allar aðrar þjóðir sem halda sínum siðum og menningu. Fjallkonan verður fríð sem forðum.

Jón forseti lendir í hremmingum

Sjálfstæðismenn vilja hanna ímynd mikilfengleikans. Það hefur meðal annars komið fram á þann veg að þeir hafa iðulega takmarkað umburðarlyndi gagnvart fjölbreytileika skoðana. Hagræða sannleikanum og sögutúlkun þannig að þeir hafi einir staðið á sviðinu í þróun íslensks samfélags. Einn harðasti fulltrúi slíkrar nálgunar notar pistil dagsins í að snúa út úr ummælum mínum, en hefur jafnframt lokað á möguleika minn að gera athugasemdir.

Þeir sem ekki hafa fylgt flokkslínunni hafa iðulega verið púaðir niður og gerðir útlægir. En ég stefndi nú ekki á frama í Flokknum svo það skapar ekki teljandi vandamál fyrir mig að vera útilokaður frá umræðu. Hinsvegar hef ég miklar áhyggjur af því að þessi ötuli talsmaður er byrjaður að innlima í Flokkinn látna þjóðhöfðingja sem að gætu bætt og elft ímyndina. Þannig er búið að stilla Jóni Sigurðssyni forseta upp´sem fyrstum í röð forystumanna Sjálfstæðisflokksins.

Þetta er auðvitað bara fyndið! 

Þröng og lokuð Heimssýn

Hjörtur J. Guðmundsson er einn af þessum ofurfrjálsu ungu mönnum sem að er skemmtilega vel lesinn. En öll hans þekking nýtist ekki betur en Hannesar Hólmsteins. Hið mikla upplýsingaflæði rennur út frá svo þröngu sjónarhorni að maður skynjar að flest það sem sagt er einkennist af áróðri og blindri flokkshollystu. Hann er ótrúlega eljusamur bloggari, sem ég ber virðingu fyrir og hef haft ánægju af að fá til umræðna um pólitík. Það er gaman að sjá og taka þátt í orðræðu andstæðra sjónarmiða og jafnvel skipta um skoðun eða endurskoða eigin sýn á málefni.

Evrópuandstæðingar eru mjög trekktir á taugum þessa dagana. Virðast pirraðir yfir því að það þrengist ætíð vígstaðan. Orustuhóllinn verður sífellt minni. Stríðsmönnunum fækkar og þeir skynja að þörf er á öflugri vopnum. Nefndur Hjörtur hefur legið í flensu að eigin sögn og lent í tölvuhremmingum. Á sama tíma hefur Evrópuumræðan aldrei verið meira áberandi. Ferð forsætisráðherra og sú athygli sem þessi málaflokkur fékk, útgáfa fræðirits um ávinninginn af aðild, ásamt kröfu fólks og fyrirtækja um tengsl við öflugri gjaldmiðil og efnahagsheild.

Í fyrradag ætlaði ég að senda Hirti óskir um góðan bata og von um lausn á tölvuvanda. En þá kom; "Þér er ekki heimilt að skrá athugasemdir". Það hefur verið eitthvað sem fór fyrir brjóstið á kappanum, en ég nota bara tækifærið hér til að óska honum alls hins besta. Það sem meira er að Hjörtur virðist vera eini virki aðilinn sem skrifar á "Heimssýnarbloggið". Þau eru sögð "þverpólitísk samtök þeirra sem telja hagsmunum Íslendinga best borgið með því að halda áfram að vera sjálfstæð þjóð utan Evrópusambandsins".

Nýjasti pistill á Heimssýn er um Iðnþing og ESB, þar sem varað er við því að "embættismönnum þess yrði eftirleiðis falið að móta framtíð íslensku þjóðarinnar". Ég setti inn athugasemd að íslensku þjóðinni stæði meiri ógn af Seðlabankanum og stefnu Davíðs Oddssonar varðandi stýrivextina heldur en evrópskum embættismönnum. Enda kom það fram í máli forsætisráðherra að samskipti við Evrópusambandið væru öll sérlega ánægjuleg. Þessi athugasemd hefur ekki fengist birt.

Ítreka  góðar óskir til Hjartar og reyndar Evrópu og heimsins alls. Set hér með mynd af bloggvini mínum sem virðist búinn að setja mig á ís. Læt fylgja með mynd af Ungfrú ESB til að ná úr honum mesta embættismanna hrollinum. 

Ríkastir og fátækastir, hamingjusamastir og þunglyndastir

 

Íslendingar vinna allra þjóða mest. Haft var eftir Pétri Gunnarssyni að Frakkar vilji hafa stuttan vinnudag til að hafa sem mestan tíma til að njóta lífsins. Íslendingar geti hinsvegar ekki leyft sér að njóta lífsins af því að það gefst ekki tími frá vinnunni. Á endanum er þetta spurning um hugarástand og hvers virði öll þessi efnislegu gæði eru sem við söfnum að okkur. Allar jólaseríurnar, stóru jepparnir, tölvurnar, flatskjáirnir, hestakerrurnar, fermetrarnir....

Eitt er víst að lítið svigrúm er hjá landsmönnum að bæta á sig vinnustundum. Það er í aðra röndina fyndið að skynja þá hröðu niðursveiflu sem að er að eiga sér stað núna frá áramótum. Við sem vorum að kaupa upp Danmörku fyrir nokkrum mánuðum og fjárfestarnir flugu jafnt austur og vestur í einkaþotunum. Þó það þrengist að á flestum sviðum þá eru skuldir heimilana alvarlegasta vandamálið. Þar þarf að finna bestu leiðir. Til dæmis verður ríkið að gefa eftir hluta af álagningu á eldsneyti.

Íslendingar skulda mest í heimi

Á ég að gjalda þjóðrembunnar?

Hinn mikli áhugi almennings á þátttöku í samruna Evrópu og krafan um að taka upp sterkan gjaldmiðil og að búa við eðlileg vaxtakjör fer mjög svo í taugarnar á þeim sem vilja færa miklar fjárhagslegar fórnir á altari þjóðrembu og sjálfstæðis Davíðs Oddssonar. Hvort er líklegra að ákvarðanir um stýrivexti séu teknar út frá því sjónarhorni að hlaða undir bankana eða að tryggja hag íslenskra heimila?

Árni Johnsen varð pirraður á þingi í vikunni og sagðist vilja frið frá bloggurum sem væru að gera lítið úr krónunni. Björn Bjarnason vill í Fréttablaðinu í dag að stefnumótun byggi á skýrslu hans um tengsl Íslands og Evrópu. Allt annað sé fals. Króna og Seðlabanki séu tæki hagstjórnarinnar. Félagi Bjarni Harðarson vill helst banna auglýsingar Allianz sem benda fólki á með auglýsingum að ávöxtun í sparnaðarleiðum með evrum sé betri en sparnaður með krónum.

Þetta minnir mig á að fyrir rúmu ári tók ég myntkörfulán til húsakaupa. Frjálsi fjárfestingabankinn braut ísinn en aðrir bankar upplýstu fólk ekki um þessi tækifæri af því að þeir högnusðust meira á verðtryggðum hávaxtalánum í krónum. Helsti ókostur lántöku í erlendum gjaldmiðli er gengisáhættan. Ég met stöðuna þannig að mitt stærsta hagsmunamál í komandi kjarasamningum kennara og ríkis sé að geta fengið launin greidd í evrum. Þá losna ég við gengisáhættuna.

Seðlabankinn virðist ekki vera að hugsa um hag heimilanna í landinu. Sama gildir um þetta upphafna sjálfstæðistal að það endar oftar en ekki í að setja upp hindranir á fólk og fyrirtæki að nýta sér hagræði af tengslum við stærri efnahgsheild. Banna átti bönkum að gera upp í evrum en slíkt dregið til baka. Nú hefur ASÍ og SA samið um heimildina til að borga laun í evrum, þó slíkt sé ekki komið til framkvæmda. Þingmenn og opinberar stofnanir mega ekki vinna gegn möguleikum fólks og fyrirtækja til að nýta þau hagstjórnartæki sem þau hafa.

Á meðan að Seðlabankinn er á þeim nótum sem hann spilar, þá er hann sjálfstætt vandamál þjóðarinnar en leggur henni ekki til lausnir eða tækifæri.

 

Íslenskur landbúnaður

 

Á Búnaðarþingi minnti forsetinn okkur á að við verðum að hafa það hugfast að vera sjálfum okkur næg sem þjóð á eylandi í matvælaframleiðslu. Það er mikilvægt að viðhalda öflugri fagvitund og verkmenningu sem tengist landbúnaði. Þetta er verðugur útgangspunktur nú þegar ljóst er að framundan er aukið frelsi á innflutningi matvæla.

Þó skilningur eigi að ríkja í landinu á mikilvægi matvælaiðnaðar, þá verður að gera þá kröfu til landbúnaðar að þar ríki hagsýni, metnaður, frumkvæði og sköpun. Almennt eru gallar kvótakerfis fólgnir í mikilli miðstýringu og það virkar lamandi á rekstrarlega hagræðingu og gerjun. Erfitt fyrir nýliðun í stétt bænda. Það gerir engum gott að borga styrki til framleiðslu á vöru sem að ekki selst.

Eðlilegast er að borga búsetutengda þróunarstyrki til að ná því markmiði að halda landinu í byggð, frekar en tengja slíkan stuðning eingöngu við framleiðslu. Spennandi er að sjá aukinn áhuga á að bú geti framleitt og selt afurðir sínar beint til neytenda. Það opnar á farveg fyrir aukna fjölbreyni og vöruþróun. Slíkt mun gefa af sér nýja verkmenningu, ríkulegra mannlíf til sveita og styðja við ferðaþjónustu.

Á þeim hundruðum ferða sem ég hef farið um Suðurland á leiðinni austur í Lón þá hefur mér alltaf þótt gaman að horfa í átt til Þorvaldseyrar undir Eyjafjöllum. Glæsilegt bæjarstæði og umhverfi með myndarlegum búskap, kornrækt og virkjun. Ég þekki ekki ábúendur, en finnst að starf þeirra geti verið öðrum fyrirmynd að glæsileika og frumkvöðlastarfi í landbúnaði.

Ánægjulegt áreiti

 

Línan milli ánægjulegs daðurs og óþægilegs áreitis getur verið hárfín. Ljósmyndin "Amerísk stúlka á Ítalíu" undirstrikar þetta flókna samspil kynjanna. Hún hefur oftast verið notuð til að setja í neikvætt samhengi það áreiti sem að konur verða fyrir. Rætt er við amerísku stúlkuna á myndinni í Morgunblaðinu í dag. Hún segist hafa skemmt sér konunglega við þessa athygli. Það er því eins gott að karlarnir haldi áfram að veita konum athygli, en lesa aðstæðurnar rétt. Hvað sé viðeigandi og hvað ekki. Sumar konur myndu vilja slíka athygli en aðrar upplifðu slíkt óþægilegt og í ætt við ofbeldi. Mannlífið er margslungið. 

Málefnasamningurinn skilar ekki trúverðugleika

Fyrir nokkrum vikum höfðum við borgarstjórn og borgarstjóra sem nutu afgerandi stuðnings hjá meirihluta kjósenda. Síðan tókst Villa með klækjum að brjóta upp veikasta hlekkinn. Okkur var sagt að nú væri komin borgarstjórn með skýran málefnasamning og myndi láta verkin tala. Atriði númer eitt á listanum var áframhaldandi vera flugvallar í Vatnsmýri. Erfitt hefur þó reynst að selja þá hugmynd ekkki síst vegna þess að mun meiri áhugi er á skipulagstillögum að byggð á svæðinu.

Ástandið er skondið í borginni, menn eru að bíða af sér veru Ólafs F. í borgarstjórastólnum sem að er þar án umboðs eða baklands. Síðan segir í handritinu að borgarstjórnin eigi að lúta forystu Sjálfstæðisflokksins. En sá flokkur er forystulaus í borginni og þar á eftir að fara fram erfitt uppgjör um borgarstjóraefni flokksins. Skipið rekur stjórnlaust og er rúið trausti. Dagur og Svandís eiga að geta spilað þannig úr spilum að öruggt sé að sterk tveggja flokka félagsleg stjórn verði mynduð.

Sjálfstæðisflokkurinn er að ganga í gegnum mesta niðurlægingarskeið í sögu hans tengdri borgarstjórn Reykjavíkur.

Aðeins 9% treysta borgarstjórn