Dýrt að vera Íslendingur

Það er ekki lengur bjóðandi að íslenskt bankakerfi geti ekki veitt lánafyrirgreiðlu, nema með margfaldri vaxtatölu helstu samanburðarlanda okkar, sitthvoru megin Atlantshafsins. Þar að auki er hér hið einstaka fyrirkomulag verðtryggingar og okurvextir á skemmri lánum og yfirdrætti.

Á síðasta ári keyptum við hús í Mosfellsbænum og segja má að við séum sérlega heppin með vextakjör á þeim tveimur lánum sem eru á húsinu. Annað færðum við af fyrri eign: Það er KB-lán (Kaupþing) með fasta 4,2% vexti og hinsvegar tókum við erlent myntkörfulán sem er óverðtryggt og með um 4% vexti.

Gengið var mjög lágt þegar myntkörfulánið var tekið. Það hefur því verið óvenjuleg og góð tilfinning í þessu landi verðtryggðra lána að sjá heildartöluna lækka við hverja afborgun. Það er vaninn að sjá  íslensku lánin hækka, hversu lengi sem búið er að greiða af þeim!

Mikilvægasta verkefnið í íslensku samfélagi til að tryggja hag íslenskra heimila er að feta slóðina í átt að hagstæðara lánaumhverfi. Auðvitað liggur ábyrgðin líka hjá hverjum og einum að draga úr þenslu, skuldsetningu og endalusu kaupæði.

Aðhald einstaklinga og lægri vextir eru lykilorðin. Ef samkeppni milli íslensku bankana dugar ekki til að skapa hér eðlilegt vaxtaumhverfi þarf að fá erlenda banka inn á markaðinn.

Vextir lækkaðir vestanhafs

Heill og meiri Dagur!

Það er merkilegt að sjá yfirlýsingu VÞV um að það sem að greini nýjan meirihluta frá hinum fyrri sé áherslan á umhverfismál og húsverndun. Hvílíkt sjónarspil hjá manni sem að er nýbúin að lýsa því yfir að hann muni láta verkin tala. Geri ráð fyrir því að það sem átt er við sé Vatnsmýrin og Laugavegur 4-6? Vatnsmýrin þar sem annar flokkurinn fagnar því að megináhersla verði lögð á að flugvöllurinn verði áfram staðsettur þar, en um leið og borgarfulltrúum Sjálfstæðisflokks Gísla Marteini og Hönnu Birnu var leyft að tjá sig, þá eru megináherslur þeirra á byggð í Vatnsmýrinni. Þessi stóra réttlæting fyrir nýjum meirihluta stefnir því bæði út og suður, að vera eða ekki vera.

Það er merkilegt að lesa ritstjórnargreinar Morgunblaðsins um helgina. Maður fær alltaf þennan Prövdu hroll þegar ritstjórnin réttlætir gjörðir Flokksins. Óánægja fólksins með nýjan meirihluta er öll Samfylkingunni að kenna og yfirskrift Staksteina í dag er; "Dagur ei meir!". Þar eru óvenju rætin skrif undir mynd af fyrrum borgarstjóra. Í heimildarmynd Spaugstofunnar sem sýnd var í kvöld getur ritstjórn Moggans séð að hann hefur engan stungið í bakið. Af viðtölum helgarinnar virðist hinn nýji borgarstjóri hafa samviskubit yfir því að hafa gengið fram með óheilindum gagnvart fyrrverandi borgarstjóra og samstarfsmanni sem að hann lýsir vönduðum og heilsteyptum.

Sjálfstæðisflokkurinn og Morgunblaðið munu ekki græða á persónulegri aðför að Degi B. Eggertssyni. Nóg er nú þeirra drullumall þremenninga sem settu upp Daríó Foe leikþáttinn sem birtist eins og þruma úr heiðskýru lofti. Öllu þessu tók fyrrverandi borgarstjóri af einstakri og aðdáunarverðri geðprýði. Afhenti þeim sem sveik hann lyklavöldin á hlýlegan og yfirvegaðan máta. Það sem stendur upp úr í öllu þessu moldviðri er að Dagur B. Eggertsson, einn af fáum, stendur heill og er meiri maður af framgöngu sinni. Margir borgarbúar binda væntingar við að hann muni nýta styrkleika sinn í þeirra þágu með endurnýjuðum krafti.

Áhersla á umhverfis- og húsverndarmál

Einmenningskjördæmi

Margir eru hugsi eftir atburði síðustu daga í pólitíkinni. Flokkafyrirkomulagið og endalaus hrossakaup við smáflokka hafa gefið af sér stjórnarkreppu. Tvær um það bil jafnstórar fylkingar eru strand upp á skeri. Því væri hugsanlega nauðsynlegt að Sjálfstæðisflokkur og Samfylking öxluðu ábyrgð og töluðu sig í átt að starfandi borgarstjórn. Að segja svona er mér þvert um geð því að ég hef viljað láta þessa tvo flokka gegna hlutverki andstæðra póla. Sitt hvor aðaltakkinn sem kjósendur hafa til að óska eftir breytingum. 

Hvernig er hægt að gera úrbætur á fyrirkomulagi lýðræðisins þannig að það séu kjósendur sem velja stjórn hverju sinni og við losnum út úr þessari kaupsýslu með völd eftir kosningar? Það verður að gera eitthvað svo fólk missi ekki áhuga á að vera virkir þátttakendur í mótun samfélagsins. Ein leið sem tryggja myndi verulegar úrbætur á kerfi okkar er að flokkar gefi yfirlýsingar fyrirfram um samstarfsaðila. Með þessu væri hægt að koma í veg fyrir að Framsókn, Frjálslyndir eða aðrir smáflokkar hefðu öll völd að lokinni kosninganótt. En sennilega er klisjan um að "allir gangi óbundnir til kosninga" orðin það lífseig að það þyrfti að gera eitthvað róttækara.

Mikið hefur verið rætt um það að gera landið að einu kjördæmi muni tryggja heilbrigðara lýðræði, þar sem einn maður er eitt atkvæði. Hinsvegar hef ég mikið verið að spá í það síðustu ár hvernig sé hægt að kjósa ríkisstjórnir og þá líka borgarstjórnir eða sveitarstjórnir. Hvernig geta kjósendur náð fram afgerandi skilaboðum um breytingar. Víða er kosningafyrirkomulagið fólgið í að kosinn er fulltrúi svæðis með einmenningskjördæmum. Slíkt fyrirkomulag útrýmir smáflokkum og skilaboð kjósenda um breytingar koma oft fram með skýrari hætti. 

Slíkt fyrirkomulag hefur mikla kosti og þegar ég leitaði á netinu fann ég akkúrat grein eftir Jón Steinsson hagfræðing sem rökstyður þessa kosti mjög vel.

Klækjastjórnmál eða íbúalýðræði

Gunnar Helgi Kristinsson stjórnmálafræðingur sagði í hádegisfréttum að eftir tíðindi gærdagsins þá virtist runninn upp tími klækjastjórnmála. Menn þurfa ekkert að gefa upp fyrir kosningar hverjum flokkar ætla að vinna með eftir kosningar. Oftar en ekki komast flokkar með einn eða fáa fulltrúa í oddaaðstöðu og afskræma skilning okkar á því havað sé lýðræði.

Baráttan um völdin og stólana virðist heltaka pólitíkusana svo að þeir velta því ekki fyrir sér hvað sé vilji kjósenda. Fráfarandi meirihluti undir stjórn Dags B. Eggertssonar naut fylgis um 60% kjósenda. Voru þeir spurðir hvort þeir vildu fá þennan nýja meirihluta? Nei, það var ekki gert og eina sem þurfti var að Sjálfstæðisflokkurinn biði dúsur og bitlinga. Keypti borgarfulltrúa til að skipta um lið. Sama eðlis og mútur.

Margrét Sverrisdóttir og Guðrún Ásmundsdóttir hafa lýst yfir andstöðu við vinnubrögð Ólafs, sem að allir sjá að eru með eindæmum óheiðarleg. Dagur heyrir í honum sex sinnum í gær og hann neitar. En á næsta hanagali er dúsan orðin nógu stór, borgarstjórastóllinn, til að hann svíki félaga sína og guðföðurhlutverkið.

Í fjórða sæti á F-lista var Ásta Þorleifsdóttir og styður hún Ólaf. Það eru mikil vonbrigði að hún styðji innreið klækjastjórnmála á kostnað hagsmuna Reykvíkinga. Hún hefur verið helsti talsmaður aukins íbúalýðræðis og þátttöku íbúana í allri stefnumótun. Síðan duga dúsur og nefndarstörf til að hún styðji þennan óheillavænlega gjörning.

Sorglegt og sjúklegt

Fyrir um hundrað dögum gekk frískleg sveit ungs vel menntaðs og hæfileikaríks fólks með bros á vör fram til valda í Reykjavík. Skoðanakannanir hafa sýnt mikinn stuðning við nýjan meirihluta og Dag B. Eggertsson.

Nú gengur hópur fram með örvæntingu í augum og verðandi borgarstjórar ýmist veikindalegir eða vængbrotnir eftir að hafa hrökklast frá fyrir skömmu síðan. Borgarfulltrúarnir komu ekki fram með vind um hárið og bros á vör. Út úr augum allra var þjáning og angist. Gísli Marteinn hinn síkáti var alvarlegri en gengur og gerist í jarðarförum.

Þessi ráðahagur ber allur feigðina með sér. Hann er sorglegur á þann veg hversu langt er seilst til að endurheimta völdin og snýst ekki um málefni eins og verðandi borgarstjóri heldur fram.

Ólafur og Vilhjálmur stýra

Samvinnumenn allra landa sameinist

Mér sýnist það borðleggjandi að skipta þurfi upp þrotabúi Framsóknarflokksins og nokkuð augljóst að svigrúm er fyrir einlæga samvinnu- og jafnaðarmenn með áherslur á sköpun og frumkvæði einstaklingsins í Samfylkingunni. Þar er fjölbreytileiki í skoðunum jafnframt styrkur flokks og lýðræðis.

Held að flokkurinn geti helst skapað sér serstöðu í dreifbýli, en þó mun lítill hluti kjósenda aðhyllast þjóðrækna bændapólitík. Flestir slíkir framsóknarmenn eru orðnir vinstri grænir. Samfylkingin er því valkostur þeirra sem vilja komast í húsaskjól undir merkjum "frjálslynds félagshyggjuflokks" eins og Steingrímur Hermannsson hefur skilgreint flokk sonarins, ásamt því að bæta við að Framsóknarflokkurinn hafi verið slíkur flokkur.

Með mörg hnífasett í bakinu

Gildi mannúðar

Það að bjarga Bobby Fischer frá því að enda ævidagana í japönsku eða bandarísku fangelsi er helsta tákn þess hvers við erum megnug í mannúðarmálum. Það hversu smá þjóð getur metið og brugðist við með sneggri hætti en aðrar þjóðir. Þar á Davíð Oddsson hrós skilið fyrir sinn hlut. Annað helsta dæmið um slíkt sjálfstæði í utanríkismálum var í sjálfstæðisbaráttu Eystrasaltslandanna.

Nú eru líkur á að Fischer verði jarðaður á Íslandi. Mikil er skömm hins bandaríska herveldis í meðhöndlun sinni á einmana veikgeðja persónu, sem var þó einn þeirra helsti snillingur. Ef honum verður fylgt til grafar hér á landi á það að vera á þessum sömu fögru forsendum mannúðar sem að hann kom til landsins. Það á ekki að vera á forsendum persónudýrkunar eða að setja hann á stall. Þingvellir skipta ekki máli í þessu samhengi.

Fischer hvíli í íslenskri mold

Bush Clinton Bush Clinton

 

Línur fara að skýrast með líkur frambjóðenda og flokka, þó margt eigi eftir að gerast fram að kjördegi. Margt bendir til að kjósendur vilji fá blöndu af ferskleika og breytingum. Republikanar virðast ekki hafa þau tromp á hendi sem líkleg eru til kjörfylgis. McCain og Huckabee virðast báðir eiga miklu meira af fortíð heldur en framtíð. Þó hugsa Bandaríkjamenn ólíkt Íslendingum. Ræddi nýlega við bandaríska konu sem aðspurð sagðist styðja Huckabee. Ástæðan - Hann væri harðasti andstæðingur fóstureyðinga!

Mikil gerjun er hjá demókrötum og þó Obama hafi dregið verulega á forskot Hillary, þá slagar það enn hátt í tug prósenta. Í ljósi þess að hún hefur ekkert síður en Obama staðið sig vel í baráttuni, þá verður að telja það ólíklegt að demókratar hafni henni þegar á reynir. Spennandi er að sjá þau tvö bjóða sig fram sem forseta og varaforsetaefni flokksins. Ef Obama vinnur þá er ólíklegt að hún gefi kost á sér sem frambjóðandi til varaforseta. Hinsvegar er Obama nýr og ferskur á sviðinu og gæti vel sætt sig við varaforseta framboð.

Það er merkilegt til þess að röð forseta Bandaríkjanna gæti orðið Bush, Clinton, Bush, Clinton. Annarsvegar feðgar og hinsvegar hjón.

Clinton og McCain líklegust samkvæmt skoðanakönnun

Áskorun

Líta verður á það sem skyldu þegnana að bregðast við og láta skoðun sína í ljós þegar ráðamenn hafa misnotað vald sitt. Nú er svo komið að vinur, frændi og sonur sama manns hafa verið valdir til stöðu hæstaréttar og héraðsdómara. Sá maður var forsætisráðherra um langt skeið og dómsmálaráðherrar sem skipuðu í stöður eru vinir hans og samstarfsmenn til margra ára. Með slíkum stöðuveitingum er sótt að sjálfstæði dómstóla. Skrif Péturs Kr. Hafstein og Sigurðar Líndal undirstrika að þessar áhyggjur liggja þvert á allar flokkslínur. Hafin er undirskriftasöfnun á netinu með áskorun til alþingismanna að búa svo um hnútana með breytingum á lögum að tryggt sé að skipan dómara byggi ekki á persónulegum tengslum við stjórnsýsluna, heldur á faglegu mati.

 

Vefslóðin er www.domaraskipan.net

Hesthúsahverfin

Var að koma í hús eftir að hafa lokið fyrsta almennilega útreiðatúr vetrarins, í góðu veðri en frekar köldu. Fórum upp í Laxnes. Tókum hring að Helgadal og Æsustöðum. Hann Ljómi minn tekur framförum, verður átta vetra í vor. Þarf að fella betur hausinn til að eiga auðveldara með töltið. Það verður verkefni næstu vikna að fara eitthvað með hann í reiðhöllina, þar sem að ágætt er að ríða honum á hring. Styrkja á báðar hliðar og auðvelda honum að bæta töltið, því ekki vantar hann kraftinn.

Hesthúsahverfið hér í Mosfellsbæ hefur verið mekka hestamennskunnar með góðri aðstöðu. Byrjað er á nýrri reiðhöll. Það verður þó að segjast eins og er að byggðin þrengir smátt og smátt að náttúrustemmingunni og möguleikum til útreiða. Sama þróun er víða annars staðar með hesthúsahverfin í borginni. Allir þekkja það hvernig Gustshverfið í Kópavogi lokaðist inni og fer undir íbúabyggð. Mikið hefur þrengst að Víðidal og Heimsenda.

Það hesthúsahverfi sem mér sýnist að eigi bjartasta framtíð fyrir sér eru Fjárborgir. Fór nýlega í útreiðatúr þar, eftir fallegum skógarstígum í átt að Rauðavatni og hinum megin Vesturlandsvegar eru spennandi reiðleiðir um Rauðhóla og í átt að Heiðmörk. Fátt bendir til að íbúabyggð muni þrengja að þessu svæði. Nú hefur hestamannafélagið Fákur byrjað mikla uppbyggingu húsa á þessu svæði. Ég hef trú á því að þetta verði, eftir nokkur ár, áhugaverðasta hesthúsabyggðin á höfuðborgarsvæðinu.